Projekt aranżacji wystawy pt. „Botticelli opowiada historię. Malarstwo mistrzów renesansu z kolekcji Accademia Carrara” to próba stworzenia współczesnej architektury zakorzenionej w trzech równorzędnych wątkach: unikatowych wnętrzach Zamku Królewskiego w Warszawie, specyfice dziewięciu eksponowanych obrazów oraz szerszym kontekście sztuki renesansu. Miejsce wystawy – Dawna Izba Poselska (zrekonstruowana po wojnie na podstawie projektu Giovanniego Battisty di Quadro) to bogato zdobiona przestrzeń przecięta trzema wolno stojącymi kolumnami. Najbardziej spektakularnym elementem tej sali są sklepienia krzyżowe z herbami 32 dawnych województw i ziem polskich. Są one rozmieszczone na nieregularnym tle przypominającym błękitne niebo z obłokami. To właśnie ten najbardziej charakterystyczny element wystroju wnętrza stał się jedną z głównych inspiracji projektu aranżacji ekspozycji.

Nowa monumentalna forma umieszczona w centralnej części sali miała być odbiciem (dosłownym i pośrednim) istniejącego sufitu. Wklęsły łuk pośrodku tego ekspozytora jest negatywem znajdującego się powyżej sklepienia, tworząc w widokach poprzecznych rodzaj iluzorycznej „sinusoidy” łączącej te dwa elementy – współczesny i historyczny. Granatowy kolor (inspirowany pierwotnie barwą zwieńczenia absydy widocznej na eksponowanym na wystawie obrazie Botticellego i odcieniem słynnego pigmentu lapis lazuli) to w rzeczywistości wielokrotnie przyciemniona barwa istniejącego sklepienia. Podczas gdy zabytkowy sufit ma ilustrować dzienny widok nieba, nowo projektowany obiekt ma sugerować ten sam widok, ale w nocy.